خدارو شکر که برعکس شنبه یکی از بهترین کشیکای ممکن رو دیروز داشتم
چن روزه که دوستامو دارم یکی یکی از دس می دم!
چه می دونم چشون شده! یکی باهاش شوخی می کنم یه هو قات می زنه
یکی می گه فرق بیمارا و دوستاتو نمی دونی!!!
یکی دیگه می گه مث یخچال می مونی! احساس و عواطف حالیت نی!!!
....
وقتی نمی شه ، نمی شه دیگه!
فردا به یه مسافرت نیم روزه می رم.
باید برم به شهری که توی تابستون توی روستاش کار می کردم.
می گن بقیه پولارو ریختن
به امید دیدار
همه تو این زمونه بی وفا شدن
کشیک خلوت که از دعای من بود!
این دوستایی که میگی حتما دوست واقعی نبودن وگرنه به دل نمی گرفتن...
سفرم به سلامت فقط پولدار شدی ما رو فراموش نکنی ها!;)
بشی مثل دوستات!
دنبال دلیلش تو دل خودت باش!
خب شاید شما یه چیزیتون شده!!
ها؟!
حالا واقعآ فرق بیمارا و دوستاتونو نمی دونین دکتر پسرک؟!!
آخ آخ اینجوری که بده!!
وقتی آدم به جایی میرسه گاهی وقتا دوستاشو گم میکنه.
وای به اون روز که خودشو گم کنه!
گاهی احتیاج که ادمها تنها بمونن
مشکل از دوستانه به احتمال قریب به یقین:)