یکی از همکاران سوالی درباره موردی پرسیده بودن که افسردگی داشتن ولی این افسردگی‌شون به وضوح قابل ارتباط دادن با مشکل خاصی هست و درباره جایگاه درمان دارویی وقتی که علت افسردگی مشخصه سوال کرده بودن و به پیشنهاد خودشون جواب رو اینجا عرض می‌کنم.

افسردگی به دو شکل می‌تونه با استرسور ارتباط داشته باشه. شکل اول وقتیه که بیمار بدنبال یک استرسور سایکوسوشیال دچار اپیزود افسردگی ماژور می‌شه. خب اینجا تشخیص MDE و اون اتفاق استرسور (محور ۴) برای این اپیزود محسوب می‌شه. درمانش هم خب مشخصا درمانهای ضدافسردگی، چه دارویی و چه روان‌درمانی هست.
شکل دیگه حالتی هست که به دنبال یک استرسور فرد دچار علائمی از افسردگی می‌شه که اولا از نظر شدت در حد MDD نیست و دوما ارتباط این افسردگی با استرسور مربوطه اونقدر قوی و پررنگ هست که اگه فرضا اون استرسور نباشه افسردگی هم نخواهد بود. اینجا تشخیص Adjustment Disorder با خلق افسرده‌ست. در درمان  Adjustment Disorder دو متد درمانی مورد پذیرش هست که اولی روان‌درمانی با تمرکز بر اصلاح معنای استرسور برای بیمار و واضح‌سازی مفهوم استرسور، روان درمانی بین فردی و رفتاردرمانی شناختی هست و درمان دیگه‌ای که قابل استفاده‌ست درمان داروییه که بیشترین داروی مورد استفاده SSRIs هستند. SSRIها البته در حال حاضر خط اول درمان MDD هم محسوب می‌شن. پس در هر دو تشخیص قابل استفاده هستن، اما در Adjustment Disorder بهتره که بیشتر روی سایکوتراپی و تقویت مکانیسمهای انطباقی بیمار کار کرد.

¤ امروز از تجدید بخش اینترنم صرفنظر کردم. امیدوارم بتونه تا آخر ماه خطای دیگه‌ای نکنه.