گلیم در آب

برنامه مطالعه و رفع اشکال سایکوتراپی رو شروع کردم، و اگه خدا بخواد از حدود ۳ماه دیگه قراره برای سایکوتراپی بیمار بردارم.
توی دانشگاه ما آموزش سایکوتراپی برای دوره رزیدنتی روانپزشکی جزء برنامه‌های الزامی نیست. اما به نظر من یک روانپزشک حتما باید به این هنر مجهز بشه، چون هم در مطب درآمدزاست، هم سایکوتراپیستهایی که کارشون مورد تایید باشه چندان زیاد نیستند و نیاز به نیرو در این زمینه هست. خیلی از افرادی که برای سایکوتراپی معرفی می‌شن با نصیحت‌درمانی مواجه می‌شن که نتیجه‌ای عاید فرد نخواهد کرد.
 از طرف دیگه حتی اگه کسی نخواد بصورت حرفه ای سایکوتراپی کنه باز نیاز هست که گاهی ازش استفاده‌هایی بکنه.

چند روزیه که خیلی روبراه نیستم، سردرد و  malaise هم گاه به سراغم میاد و مزید بر علت شده. به نظرم اونطور که باید مراقب سلامتیم نیستم.

روی هم رفته این روزها در اوج نیستم، هرچند روی فانکشن شغلی و تحصیلیم تاثیری نداشته، اما این روزها گلیمم رو اگه بتونم توی آب هم نگه دارم راضیم.

توی یک وبلاگ خوندم راجع به اینکه ایران قصد گذشتن از حقش در دریای خزر رو داره. و گفته شده بود که مطابق توافق ایران و شوروی سابق باید ۵۰درصد دریا به ایران تعلق داشته باشه. چیزی که راجع به قرارداد ایران و شوروی سابق می‌دونم اینه که توافق بر سر این بوده که بصورت مشترک استفاده بشه و ۵۰٪ زیاد منطقی هم به نظر نمیاد، چون اگه به نقشه یه نگاه کوتاه بندازین متوجه می‌شین که اگه قرار باشه ۵۰٪ دریا در اختیار ایران باشه تقریبا تمام ساحل آذربایجان و ترکمنستان هم باید جزء ایران محسوب بشه! این عین نوشته سایت بی‌بی‌سی در این مورده: (براساس معاهده ایران و اتحاد شوروی، خزر یک دریاچه مرزی محسوب می شد هرچند دو طرف توافق کرده بودند که دو کشور به طور مشترک از منابع آن بهره برداری کنند.) 
بهرحال و بنا بر اخبار همین سایت در مورد رژیم حقوقی دریای خزر توافق حاصل نشده، و علی‌رغم اینکه چند تا از کشورهای ساحلی با هم قراردادهای چندجانبه امضا کردن، ولی تا به امضای هر ۵ کشور نرسه قانونی نخواهد شد. اینکه کشورهای دیگه با جدیت دنبال بهره‌برداری از منابع نفتی خزر هستن و در ایران از این موضوع خبری نیست هم طبیعیه، چون تا جایی که اطلاع دارم منابع نفتی خزر در نواحی شمالی اون متمرکز شده و منابع خاویاری در جنوب خزر که دارای اعماق زیاد هست دیده می شه. البته سکوت ایران در برابر توافقهای ۲ و ۳جانبه نشون‌دهنده نرمش ایران درباره این مساله‌ست و بهرحال خوشایند نیست. اما سهم ۵۰ درصدی هم موضوع منطقی‌ای به نظر نمی‌رسه. شخصا مایلم ۱۰۰٪ دریای خزر برای ایران باشه! ولی خب اگه تا ۲۰٪ هم راه داره!